istanbul'da yaşamak

dayanılamayacak bir eylem. çok kabalık yahu. gitmek gerek artık bu şehirden. gitmek gerek fakat gidince şehir suriyelilere kalacakmış gibi hissediyorum. kalmak mı gerek acaba???

kalabalıkları seviyosanız benim gibi vazgeçemeyeceginiz uyumayan şehir

ilk aşk gibi vazgeçip gitmek istiyosun ama başka yerleri insanları istanbul kadar sevememekten korkuyosun

istanbul çok sevdiğiniz eski sevgiliniz gibi bi şehirdir onsuz yapamazsınız onlada olamazsınız. istanbul doğru yerde doğduğun zaman güzel yanlış yerde doğduğun an pisliğin ucundan tuttuğun şehirdir. çoğu insanın hayalini kurduğu bu şehir çoğu insanında kabusu olmuştur bu şehir öyle bi şehirdir ki size hayatta kalmayı öğretir

istanbulda yaşamak aslında bir nevi kendinle savaş içinde olmak gibi bir şeydir. çünkü ne kadar çok azimle bir şeyler yapmaya çalışsan bile olmaz seni çelişkiye düşürür. ama bir yönden de istanbul da yaşamak hayallerde yaşamak gibidir.

20 milyon ne amk ya avrupa ülkelerinin nüfusu bu kadar yok

yaşamak istemediğim,zorunda olduğum şehir. bu hafta tekirdağ'a gittim. ya insanlarını bile öpesim geldi. ben alışamadım,sevmedim de.

tek jetonla oyunu bitirmeye çalışmak.

ömrünüz yolda geçiyor. yarın akşam altıda sınavım var. ertesi sabah ise dokuzda sınavım var ve benim evden okula ulaşma sürem yaklaşık bir buçuk saat. okulda kal deseler bir köşede uyuyacağım yani gerçekten kaybedeceğim zamanı ve yıpranma payımı düşündükçe çıl dı rı yor um.

tatile gittiğimde yarım saatlik yolu 2 saatte gitmiştim o yüzden pek yaşanabilir bi yer değil bence ama gezmek için efsane şehir

bütün ay çalışıp maaşı aldığınızdaki tad gibidir istanbul. çilesiyle, tasasıyla, trafiğyle yorar sizi ama stresinizi almasını da iyi bilir.

çok zor gerçekten, trafiği, kalabalıklığı, pahalılığı... uzar gider ama 3 aydır şehir dışındayım köpek gibi özlüyorum orayı, şehrin kalabalıklığını, korna seslerini özlüyorum. istanbul da yaşarken böyle şehir mi olur diyoruz ama ayrılınca en fazla 2 ay dayanabiliyoruz. test edildi onaylandı.

(bkz: survivor ) en kısa zamanda kurtulmaya bakıyorum

tek kelime ile zor

gezmeye gelince, arkadaş evinde kalınca, gittiğin her yerde misafir statüsünde tutulduğunda muazzam bir şey. valla ben sevdim :):):)):)))

tek canla zor

istanbul da yaşıyorum üniversite için başka bir şehire gittim küçük bir yer kasaba gibi ve anladım ki çok sevdiğim istanbul kanser şehirden başka bir şey değilmiş stres city falan olarak ismi değiştirilmeli

--- spoiler --- sevdiğimin yaşadığı şehir --- spoiler ---

kendini geliştirmek isteyen bır öğrenci için mükemmel. velhasıl o öğrencin bursu yoksa geçmişler olsun efendim

istanbul hayallerimin şehri burda doğdum burda yaşıyorum yaşıcam üniversite için başka bir şehire gittim ve anladım benim hayatım istanbul'da vardı gürültüsü trafiği ben bunlarla seviyorum aşk bile istanbul'da güzel 👍🏻

hergün trafiğiyle boğuşmaktır

muhteşem bir trafiğe sahip yaşadığım şehir.

sokakta karşılaştığın milyonlarca yüzü gülmeyen sürekli somurtan insanla yaşamaktır, bir yerden sonra bu hal sana da bulaşır bu somurtkan insan furyasına karışırsın.

bu ne menem, ne serkeş hayat? böyle şehrin borazanını öttüreyim bu nedir ya? ulan eve geleyim kafamı dinleyeyim dedim geçen, sokakta asker eğlencesi yapacakları tuttu. dededen kalma ak47 görünümlü çakmağımla herkesi ateşe veresim var. (bkz: isyanım var ulan!)

istanbul’da doğup büyümeme rağmen 14 yaşından beri terk etmek istediğim şehir. hayatımda hep bir engel çıkması nefretimi daha da güçlendiriyor bu şehre karşı. hatta bu sabah dedim ki ulan keşke ilkel zamanlarda yaşasaydım. elimizdekileri değerlendirip ana odaklanmakla alakalı kitaplar okur mu bir insan bunun için? ben okudum işte. yine de nefretim her sabah azalmayıp daha çok artıyor.